आई म्हणजे 'आत्मा आणि ईश्वर' या दोघांचा संगम आहे. जी स्त्री आपल्या अपत्याला जन्म देते तिला मातृत्व प्राप्त होते. ती स्त्री प्रेमाचा सागर बनून आपल्या बाळाला आपल्या जगात सामावून घेते. नऊ महिने वेदना सहन करून बाळाला या विश्वात आणते. आणि या जगात जगताना कसे जगायचे हे शिकवते. छोट्या छोट्या गोष्टीकडे लक्ष देऊन आधार देते. बाळ चुकत असेल तरी आईला रागवायचा हक्क आहे की ते लेकरू सरळ मार्गाने जाऊन यशाच्या चांगल्या मार्गानी स्वतःच्या पायावर उभं राहील.
त्याच स्त्रीला माय, माउली, आई, माँ हे वेगळे वेगळे शब्द वापरून हाक देऊन बोलवतात. म्हणतात ना प्रत्येकाची काळजी घ्यायला देवांनी आईला पाठवले. तीच सर्व सांभाळून घेते, आधार देते, काय हवं काय नको सर्व बघते, एखादीवेळ रागावली आणि मार दिला तरी तो तिचा हक्क आहे. आई ही दिव्याची ज्योत आहे जी पूर्ण अंधकार नष्ट करून जग प्रकाशमान करते. आई आणि वडील हेच असे दोन व्यक्ती आहे जे तुमच्या सुखात आणि दुःखात नेहमी तुमची साथ देईल. आणि हेच दोघे प्रत्येक व्यक्तीचे पहिले शिक्षक आहे.
सर्वाना आपल्या बासरीच्या सुरात मोहित करणाऱ्या कृष्णाला देवकी आणि वासुदेव या दोघांनी जन्म दिला पण पालनपोषण यशोदा आणि नंद महाराज यांनी केलं. जितक्या प्रेमानी देवकी आणि वासुदेव यांनी नऊ महिने कृष्णाचं कंसापासुन संरक्षण केलं, तितक्याच प्रेमानी यशोदा आणि नंद महाराज यांनी स्वतःच्या अपत्यासारखंच बाळकृष्णाचं संगोपन केलं. त्यामुळे ते बाळ प्रेमानी मनानी स्वीकारलं की आपोआप मातृत्व येते. ती व्यक्ती ताई, दादा, बाबा,आजी, आजोबा, मावशी कोणीपण असू शकते. ज्या व्यक्ती आपल्या प्रेमानी, आनंदानी त्या बाळाचं संगोपन करत असेल ती एक आईच आहे. फक्त जन्म देणारीच आई नसते तर पालनपोषण करणारी सुद्धा व्यक्ती आई होऊ शकते. निस्वार्थ संगोपनाची भावना ठेवून आईची माया ती व्यक्ती देऊ शकते.
हृदयात जपून ठेवणाऱ्या, संकटात धावून येणाऱ्या, प्रेमाच्या अखंड सागरात सामावून घेणाऱ्या, गुलाबाच्या फुलाच्या झाडासारखे जपणाऱ्या, निस्वार्थपणे काळजी घेणाऱ्या, रागवेल तरी नाराज चेहरा न बघू शकणाऱ्या..... आणि प्रत्येक समस्येवर उपाय असणाऱ्या, त्या प्रत्येक व्यक्तीच्या मनात असलेल्या मातृत्वाला वंदन.......
प्रत्येक मातृत्व बाळगण्याऱ्या व्यक्तीला मातृदिनाच्या हार्दिक शुभेच्छा............
विठुमाऊली तू माऊली जगाची
माऊलीत मूर्ति विठ्ठलाची, विठ्ठला मायबापा
