भरतीच्या प्रवाहाने पाय झाले ओलेचिंब
निळ्याशार पाण्यात पाहिले मी माझे प्रतिबिंब
अलगद पायाखालून रेतीचे कण निसटून गेले
मोत्यांचे आणि शंख-शिंपल्यांचें ते माहेर घर झाले
अथांग अश्या समुद्राने पाहिले सूर्यास्ताचे रूप
क्षणात दिसले आकाशात डौलदार रंगांची झेप
वाहत येणाऱ्या लाटांनी कानाला दिली साद
पाण्याच्या प्रवाहापुढे कशाची चालत नाही दाद
सागराचं आणि शितल चंद्राचं नात हे वेगळं
प्रेमाचा जिव्हाळा आणि भरती-ओहोटीचा खेळ
समुद्राचे रूप पाहून मन झाले बेभान
वर्षातून एकदा तरी भेट देता यावी किमान
हृदयात साठून गेली विशाल समुद्राची दृष्टी
किमया त्या देवांची ज्यांनी निर्माण केली हि सृष्टी
No comments:
Post a Comment