दृष्ट नजर

          देशाची विचारांची पातळी खूप घसरत चालली आहे. सरकार आपली तिजोरी भरण्याचे काम करते मात्र सामान्य माणूस एक एक पैशासाठी मर मर राबतो.

          देशात वाढणाऱ्या बलात्काराला आळा घालण्यासाठी खूप उपाय केले जाऊ शकतात पण कोण इतकी मेहनत करणार ? आपल्या मुलीला काही होणार नाही बाकी देशातल्या भगिनींच जे व्हायचं ते होईल असा समज आहे. वर्षानुवर्षे हेच चालत आलंय. कधी कधी वाटत लहानपणी खूपदा पाहिलेल्या नायक चित्रपटात जसा एक दिवसाच्या मुख्यमंत्र्याने न्याय केला ते सर्व आताही होऊ शकत पण करणार कोण ? 

          आज मी नवराष्ट्राचे वर्तमानपत्र वाचत होते. त्याच्या पहिल्या ५०% पानाला एक कंपनीची जाहिरात दिसली. ती होती प्लास्टो कंपनीची. आपली उत्पादने लोकांनी खरेदी करावी यासाठी स्त्रीच्या शरीराचा वापर केला गेला. इतके उत्पादने असताना पण यांना शॉवरचीच मोठी जाहिरात का द्यावी वाटली असेल. शॉवरच्या पाण्याने अंघोळ करणारी स्त्री, वाह रे वाह, ही कमालच ना, इकडे इलेक्शन कमिशन म्हणते आपल्या देशातील स्त्री, बहिणी, भगिनी यांचे मतदान करतानाचे सीसीटीव्ही दाखवणे म्हणजे त्यांच्या गोपनीयतेचा भंग करणे, मग आता कुठे गेली ती गोपनीयता. बाईच उघडं शरीर बघून माणसाला आकर्षण वाटत असते आणि त्यामुळे मुले, माणसे यांची स्त्रीविषयची नजर ही वाईट होते. आणि या गोष्टीची भरपाई असहाय्य लहान लेकरांपासून ते वृद्धांपर्यंत असणाऱ्या स्त्रीला करावी लागते. वृद्ध लोकांना नियमित वर्तमानपत्र वाचायची सवय असते. आता त्यांनी सुद्धा हे असे चित्र बघावे का ???? वर्तमानपत्रात असे चित्र टाकून असे उघडे शरीर असणे सामान्य आहे असे दाखवायचे आहे का ? आपली संस्कृती विसरून असे अंग प्रदर्शन करण्याची मुभा या देशातल्या मुलींना संदेश देऊ इच्छिता का ???? 

         काही म्हणतील तुम्हाला पटत नाही तर तुम्ही जाहिरात बघू नका. पण हा काही त्यावर उपाय नाही. चुकीच्या गोष्टी दुर्लक्षित करून चालणार नाही. वर्तमानपत्र हे एक माहितीच स्रोत आहे आणि त्यात अशी अश्लीलता दाखवण्यावर बंदी असायला हवी. जेव्हा देशात सक्त कायदे असतील तेव्हाच वारंवार घडणारे दुष्कर्म थांबतील. आता तर काय देशातल्या लोकांचा स्वतःच्या देशाच्या न्याय व्यवस्थेवरचा विश्वास सुद्धा उडाला आहे. हीच ती का लोकशाही ?

निःशब्द संवाद

           आपल्या जीवनात काही असे क्षण येतात जे काहीही न बोलता खूप काही सांगून जातात. त्या क्षणात जे घडले त्याचा प्रत्यय लावणे हे प्रत्येकाला जमेलच असे नाही. काही क्षण हे मनात कायम राहतात. आपल्याला खूप काही करावे वाटते परंतु काही कारणास्तव करता येत नाहीत. तशीच माझी एक आठवण एका जवळच्या व्यक्तीची.....

            निघण्याची वेळ झाली होती, मी तिची भेट घेतली आणि येते म्हणाली तितक्याच तिने घट्ट पकडलेला हात खूप काही सांगून गेला. तिला काहीतरी सांगायचं होतं पण सांगू शकले नाही परंतु मी ओळखले तिला काय म्हणायचे होते. पण घड्याळाचे काटे समोर सरकत होते आणि माझी प्रस्थान करण्याची वेळ झाली होती. प्रवास करते वेळी सुद्धा मी तोच विचार करत राहिले......

              असे काही क्षण न बोलता खूप काही सांगून जातात त्यासाठी मनाला ओळखणे गरजेचे असते. प्रत्येक वेळी  समोरच्या व्यक्तीबद्दलची काळजी ही बोलून न दाखवता वेळ येईल तेव्हा खंबीरपणे आधार देण्याची असते. सहज बोलून दाखवणे आणि प्रत्यक्षात करून दाखवणे यात फार फरक असतो आणि काही वेळेला मनात इच्छा असेल तरीही शांत रहावे लागते.

Let's Travel

             

          Travelling is where person feels nature, meet new people. It is not only about the destination but the journey you enjoy. Travelling is new experience that has space in our hearts for the memories.It is a way to expand the thinking of our mind, heart and soul and It's not about how much distance is in our journey but cherishing seconds of that moment we enjoy.

At the end of the day what matters is you......